I'd Go Indie For You

"Oh-so-indie!" insanlardan ve dahil oldukları ana kraliçe gruptan tiksiniyorum. Bir de o oh-so-indie topluluğun aynı anda aynı şeyi dinlemeye ve övmeye başlamasındanç Tamam bir keşif yapılmış olabilir, tebrikler arada pek de güzel şeyler keşfediyorlar ancak bütün bir kitlenin bu keşfe aynı anda atlaması, tüketmesi sonra da yeni bir keşfe yol alması süreci mide bulandırıcı bir hal alıyor sanırım bir süre sonra. Müzik keşfine tapan bir insanımdır, yaptığım keşifleri 3 sene sonra hatırlayıp download edebilecek kadar da aptal bazen, ve evet keşfimi bokunu çıkarana, kurutana kadar dinlerim ancak keşif süremin bir mainstream'i izlememesi ("indie dünyasında bugün: The Shiny Dildos! müzik dünyasında yeni bir nefes, hadi dinleyelim hep birlikte!") gerçeği beni bu bahsettiğim olgudan tamamiyle ayıran bir şey bence. The Shiny Dildos iyi müzik yapıyor olabilir, yeni bir soluk getirmiş olabilir ancak bırakın da The Shiny Dildos'la ilişkimi kendim kurayım, sizden hazırını almak istemiyorum...

Geçmişte çeşit çeşit grupla başıma gelmiş olan bu durum (Sigur Ros'un bir anda bu bahsettiğim grup ve ana kraliçeye bağlı diğer gruplar tarafından tüketilmesi, Antony'yi herkesin bilir hale gelmesi, Editors'lar, Rufus'lar, Patrick'ler, Final Fantasy'ler vs vs vs) başıma hala daha gelmeye devam ediyor. Daha geçen gün rastladığım Coconut Records geyiği şimdiden "Bu aralar bunu dinleyin!" moduna girmiş vaziyette. Tamam Coconut Records hastası falan değilim, "Eee tatlı işte" deyip geçtim hatta ancak sinir bozucu olduğu bir gerçek (Aklıma gelmişken Jason Schwartzman lütfen sinema ile uğraşmayı bırakıp müziğe versin kendini. O adamı izlemeyi sinir bozucu bulan tek ben mi varım? Ekranda her gördüğümde filmi durdurup dövesim geliyor).

Peki bu kadar geyik yapmamın nedeni nedir efendim? Hemen cevap vereyim Parenthetical Girls'tür... Hatta daha açık konuşayım, grubun solisti Zac adlı şahsiyettir (hep böyle güzel adları olur bunların). Grubu dinlemiyorum, belki hiç dinlemeyeceğim ya da belki bir gün hastası olacağım, kötü değiller sadece bir duygu uyandırmadılar işte. Ancak ve ancak o solist şahıs nedir öyle. Sokakta görsem arkadaşım olmasını dileyeceğim tavırlara sahip zaten kendisi, tavırlar bir kenara kafası da öyle sanırım. Gaydar'ımın sinyalleri doğruysa (grupla alakam yok belki kendisi openly gay'dir bilemem, bilgisi olmayan bir insan olarak söylüyorum bunu) kendisinin faghag'i olmak için başvuruda bulunmak istiyorum. Ayrıca bu söyleyeceğimi anlayacağını düşündüğüm iki kişiye sormak isterim; Kendisinden bir H. havası almıyor musunuz? Özellikle şu son fotoğrafta...

Aaah androgyny, me loves you~~