Aklıma geldi bugün, banyodaki radyodan duymuş olmamın da etkisiyle; Brian Molko acaba gerçekten Without You I'm Nothing'de anlattığı duyguları hissetti mi? Ya da i-pod'umun kulaklıklarında söylediğini duyduğum kadar twisted bir ilişkinin parçası olmuş mudur She Wants Revenge'in solisti? Yoksa sadece neyin iyi satacağını çok mu iyi tahmin ediyorlardı?
Şarkı sözlerini daha çok seviyorum şiirlerden, daha duygu dolu buluyorum sanırım. Şu esnada işkence aleti olarak Perry Blake'i seçmiş durumdayım. Bana hem şarkı sözlerini neden daha çok sevdiğimi hem de geçmiş aptallıklarımı hatırlatıyor. Bir daha aptallık yapmak istemiyorum ama, iki boyutlu dünyam bana elinden gelen her şeyi sunuyor. Tek başıma yemek kalıntıları ve çöplerle dolu bir evde ölü mü bulunacağım merak ettirtmesine rağmen nadir olarak mutlu olduğum yerlerden biri.
Önümdeki 4 sene bir şey değiştirecek mi acaba? Geride bıraktığım 5'i değiştirmedi, bundan da ümit duymuyorum artık.
Yarın abuk bir gün. Nefesimi tuttum, bekliyorum...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder